‘Wat is liever dan die leegte…’ Dit schreef ik, een paar jaar nadat mijn zoon uit het leven was gestapt. Het gaf me lucht, ruimte, om zo precies te zeggen wat er was. Leegte en liefde, zo dicht bij elkaar.
Wat is liever dan die leegte…
Mijn zoon
.
Wat is leger
dan liefde voor jou
.
Wat is liever
dan die leegte
.
Precies
waar jij was
.
Afgelopen week overgestoken van London naar Amsterdam. Zeilend.
De openheid van de zee. Zo onaangetast, zo puur, verlaten. Ruig en levend, zacht en vriendelijk. Alles achter elkaar en soms tegelijk. En in de kern leeg. Zo dicht ben ik daar bij leeg. Wordt aangeraakt door leeg. Een ruimte die zich uitstrekt in de dood van mijn zoon. Waar de leegte trekt.
Op zoek naar een foto die hier iets van pakt vind ik deze, van een leeg stukje Wad, bij Schiermonnikoog Oost. En ik realiseer me dat ik nog nooit bewust een goed portret heb gemaakt van de lege zee. Van de leegte. Een mooi klusje, de leegte van de zee vangen in een foto…
© Dirk Oegema, 1 november 2017
Tip:
Geef een reactie op deze column, helemaal onderaan deze pagina.
En onder de column kun je via ‘View all posts’ toegang krijgen tot alle columns van deze auteur.
Nog geen reacties.