Een reisdroom
Komt uit de bergen het roomkleurige paard licht over vaalbruine velden gelopen tot in het huis en blijft staan,
Wolkachtig, stil in de heldere kamer. En nu neemt de grijze arm van de wind hem onaangekondigd weer mee.
‘Ik hield van dat paard’, dacht de dichter. ‘Ik had van alles kunnen liefhebben, maar ik hield van dat paard. Met hem had ik naar zee kunnen gaan, de gerimpelde, treurende zee, en wie weet wat ik daar had kunnen doen – wind veranderen in marmer, sterren doen beven in zonlicht.’
Uit Bijna Onzichtbaar – Mark Strand
© Gerome, 1 mei 2019
Noten
De afbeelding van het paard is van Wendy Corniquet via Pixabay.
Vanaf het begin ben ik bij Vive betrokken. Tijd voor een break. Mijn eerste column cycles met als rode draad de tijd is tot een eindpunt gekomen. Deze tijd is een transitie naar een nieuwe serie columns. Ondertussen deel ik poëtica, proza en teksten die me inspireren.
Tip:
Geef een reactie op deze column, helemaal onderaan deze pagina.
En onder de column kun je via ‘View all posts’ toegang krijgen tot alle columns van deze auteur.
.
Ha Gerome,
Wat een mooi gedicht. Vooral de schitterende foto van het paard maakt het geheel compleet.
Liefs, Jolanda
Prachtig gedicht, dank dat je dit deelt!